Κρίνοντας κανείς από την πτώση των δεικτών της Αμερικής αλλά και της ροής νέων που συνδέονται με την αγορά κατοικίας θα μπορούσε σήμερα να υιοθετήσει μια πανικόβλητη συμπεριφορά, μια επενδυτική στάση καθαρά "όπου φυσάει έξω" ή μια στάση καταγγέλοντος τις κακές τράπεζες που άφησαν την πλεονάζουσα ρευστότητα να επενδύσει και στα προιόντα υψηλού ρίσκου. Ωστόσο αυτό το οποίο θα πρέπει να προβληματίσει είναι το γιατί το σύστημα αποφάσισε τώρα να συγκρουστεί με τον κυριότερο φόβο του και να βγάλει οριστικά εκτός εικόνας τον παράγοντα κατοικία υψηλού ρίσκου. Είναι προφανές ότι η στάση αυτή γίνεται για να προφυλάξει πρωτίστως το ίδιο το σύστημα. Οι σοβαρές τράπεζες κλειδώνουν τις απώλειες τους και πάνε για άλλα. Όταν βγάζεις 1 δις κέρδη 100 με 200 εκ. ζημιά από μια κακή ιδέα μπορείς να τα καλύψεις εύκολα.Αργότερα η ζημιά μπορεί να μεγαλώσει και να γίνει πολύ πιο επικίνδυνη. Επιπλέον κανείς δεν θέλει με την εφαρμογή της Βασιλείας να έχει νέες σκοτούρες στον ισολογισμό του το 2008.
Αν και το σενάριο αυτό αποτελεί μια αισιόδοξη εκδοχή της καλοκαιρινής αναραχής η πιθανότητα επαλήθευσης του είναι υπολογίσιμη. Οι τράπεζες πήραν το μάθημα τους και φροντίζουν να προφυλάξουν τα κεκτημένα: Την χρηματοδότηση της ανάπτυξης του πλανήτη χωρίς σκοτεινά σημεία που θα θέσουν σε κίνδυνο την παντοδυναμία τους...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment