Το αίνιγμα MIG και το παρελθόν IRF

Αίσθηση και διάφορα σχόλια προκάλεσε χθες στην αγορά και ιδιαίτερα σε τραπεζικούς κύκλους η συνέντευξη του κ. Α. Βγενόπουλου. Οπως έλεγαν χθες τραπεζικά στελέχη σε συνεργάτες τους, τα σχέδια και οι στόχοι που αναλύθηκαν και παρουσιάστηκαν σε ορισμένα media ξεπερνούν τις δυνατότητες, αγγίζοντας τα όρια της υπερβολής. «Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε θα έχουμε το μoναδικό φαινόμενο, ένα επενδυτικό fund να ξεπεράσει σε κεφαλαιοποίηση την Εθνική Τράπεζα!», σημείωναν με αρκετή δόση ειρωνείας. Με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου του Μarfin Investment Group δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Βγενόπουλος συγκεντρώνει κεφάλαια για να προχωρήσει σε μεγάλες επενδύσεις και εξίσου μεγαλεπήβολα σχέδια. Ηδη από τον Νοέμβριο του 2005 είχε προχωρήσει στην άντληση 275 εκατ. δολαρίων ή 252 εκατ. δολαρίων μετά τα σημαντικά όπως φαίνεται έξοδα έκδοσης, μέσω της εισαγωγής στην παράλληλη αγορά του χρηματιστηρίου του Λονδίνου (Alternative Investment Market, η οποία δεν έχει και πολύ αυστηρούς κανόνες και εξ αυτού θεωρείται υψηλού ρίσκου) της IRF European Finance Investments Ltd. Σκοπός της βερμουδιανής εταιρείας, σύμφωνα με το ενημερωτικό της δελτίο, είναι οι επενδύσεις σε εταιρείες του χρηματοοικονομικού τομέα στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Τουρκία. Εκτός από την κυρία Αγγελική Φράγκου, η οποία παραμένει μέχρι και σήμερα πρόεδρος διοικητικού συμβουλίου, ο κ. Βγενόπουλος ήταν αντιπρόεδρος και συνιδρυτής του IRF και ο κ. Μαλαματίνας, νυν CEO του MIG, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του IRF, αντίστοιχα. Τι έγινε έκτοτε; Η IRF έχει προχωρήσει στην επένδυση του συνόλου των κεφαλαίων της, ενώ πρόσφατα προχώρησε σε συγκέντρωση επιπλέον κεφαλαίων περίπου 300 εκατ. δολαρίων μέσω εξάσκησης δικαιωμάτων προαίρεσης. Το χαρτοφυλάκιο της IRF αποτελείται αποκλειστικά από συμμετοχή 20,16% στην Proton Bank και συμμετοχή 5,36% στην Marfin Popular Bank.

Στο παρελθόν, τον Σεπτέμβριο του 2006, το IRF είχε προχωρήσει στην εξαγορά ποσοστού περίπου 3% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιώς, το οποίο και πώλησε τον Νοέμβριο 2006, μόλις 2 μήνες μετά. Ετσι, το IRF με βάση τις επενδύσεις του εμφανίζεται να έχει παρεκκλίνει σημαντικά από τον επενδυτικό του σκοπό, με βάση το ενημερωτικό του δελτίο. Από το χαρτοφυλάκιό του απουσιάζουν τελείως επενδύσεις σε χρηματοοικονομικούς οργανισμούς της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Τουρκίας, καθώς το σύνολο των συμμετοχών αφορούν τράπεζες με τον κύριο όγκο των εργασιών τους στην Ελλάδα ή την Κύπρο. Επίσης, οι συμμετοχές είναι μειοψηφικές, αντίθετα με την επενδυτική στρατηγική που αναφερόταν σε εξαγορά του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου ή πακέτων που δίνουν τον έλεγχο. Εκτός από την παρoυσία των κκ. Βγενόπουλου και Μαλαματίνα, η επενδυτική στρατηγική επίσης του IRF εμφανίζεται πλήρως εναρμονισμένη με την ευρύτερη πολιτική της Marfin Popular Bank. Στις 22 Σεπτεμβρίου 2006 το IRF ανακοίνωσε την εξαγορά 7,3 εκατ. μετοχών της Τράπεζας Πειραιώς, κάνοντας χρήση δανειακής διευκόλυνσης. Παρά το γεγονός ότι η επίσημη ανακοίνωση αναφέρει ότι η αγορά πραγματοποιήθηκε μέσω αγορών από το Χρηματιστήριο, φημολογείται έντονα (χωρίς να επιβεβαιώνεται επισήμως) ότι μέρος του πακέτου αφορά την προηγούμενη συμμετοχή της Marfin στην Τράπεζα Πειραιώς, ενώ η δανειακή διευκόλυνση παρασχέθηκε ξανά από τη Marfin. Eπίσης, η Proton Bank, η άλλη βασική συμμετοχή του IRF, προχώρησε στην εξαγορά της Omega Bank, μίας τράπεζας για την οποία η Marfin είχε προηγουμένως ανακοινώσει υπογραφή συμφωνίας εξαγοράς και αν και είχε κάνει due delligence υποχώρησε, διατυπώνοντας δημοσίως αρνητικά σχόλια για την καθαρή θέση της Omega. Τέλος, το IRF σχημάτισε τη συμμετοχή του στη Marfin, αγοράζοντας περίπου 1,5% του μετοχικού κεφαλαίου τον Ιανουάριο του 2007, μία περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη για τη Marfin, καθώς βρισκόταν υπό πρόταση εξαγοράς από την Τράπεζα Πειραιώς. Το υπόλοιπο ποσοστό εξαγοράστηκε μέσω της εξαγοράς των ιδίων μετοχών της Marfin από το IRF τον Μάρτιο του 2007. Επρόκειτο δηλαδή για μία ιδιωτική συναλλαγή με τη διοίκηση της Marfin. Σημειώνουμε ότι το IRF, παρ' ότι μεγαλομέτοχος, δεν εκπροσωπείται εμφανώς στο διοικητικό συμβούλιο της Marfin. Παρά ταύτα, η απόδοση της μετοχής του IRF είναι σε μεγάλο βαθμό απογοητευτική. Με τη διαπραγμάτευση της μετοχής να έχει ξεκινήσει στα 5,25 δολάρια στις 14 Νοεμβρίου του 2005 και ύστερα από μία μικρή άνοδο στα επίπεδα 5,35 - 5,40 και σταθερότητα κατά τη διάρκεια του 2006, η μετοχή έχει ακολουθήσει σημαντική καθοδική πορεία κατά το 2007, με αποτέλεσμα σήμερα να διαπραγματεύεται στα 4,54 δολάρια. Σημειώνουμε ότι ο αρχικός επενδυτής του IRF, που κατέβαλε 6 δολάρια για την αγορά μίας μετοχής και δύο δικαιωμάτων προαίρεσης κατά τη διάρκεια της δημόσιας εγγραφής, πραγματοποιεί αρνητικές αποδόσεις, καθώς η συνολική του επένδυση μετά την εξάσκηση των δικαιωμάτων προαίρεσης είναι κάτω από 6 δολάρια. Δηλαδή ύστερα από σχεδόν δύο χρόνια το IRF έχει αρνητικές αποδόσεις, όταν την αντίστοιχη περίοδο ο τραπεζικός δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών απέδωσε πάνω από 40%, το ίδιο και το Λονδίνο.

Και όλα αυτά παρά τις δηλώσεις στο ενημερωτικό δελτίο ότι οι σύμβουλοι πίστευαν ότι υπάρχει πλήθος επενδύσεων σε τιμές, που δεν αντανακλούν την πλήρη παραγωγική δυναμική τους. Εγκλωβισμός Οι όγκοι συναλλαγών του IRF, επίσης, είναι ελάχιστοι, με συναλλαγές περίπου μία κάθε 10 ημέρες και τον συνολικό όγκο συναλλαγών να μην ξεπερνά το 10% του μετοχικού κεφαλαίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι επενδυτές του IRF είναι πρακτικά εγκλωβισμένοι και δεν μπορούν να πουλήσουν τις μετοχές τους. Το πρόβλημα εμπορευσιμότητας αποτελεί τραγική ειρωνεία αν σκεφτεί κανείς ότι οι επενδυτές θα μπορούσαν να είχαν επενδύσει απευθείας σε μετοχές της Proton Bank και της Marfin Popular Bank, οι οποίες έχουν πολύ μεγαλύτερη εμπορευσιμότητα. Μέσω της επένδυσης στο IRF οι επενδυτές, επίσης, κινδυνεύουν από αποτίμηση του IRF στο Χρηματιστήριο σε τιμή χαμηλότερη της εσωτερικής του αξίας. Το IRF στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων τριμήνου αναφέρει ότι η εσωτερική αξία της μετοχής την 30ή Μαρτίου 2007 ήταν 4,78 δολάρια. Την ίδια στιγμή η τιμή στο Χρηματιστήριο ήταν μόλις 4,60 δολάρια, δηλαδή διαπραγματευόταν σε discount από την εσωτερική του αξία. (bloomberg).

Οι δικαστικές εμπλοκές Ενδιαφέρον, επίσης, παρουσιάζει η εμπλοκή του IRF σε δικαστική διαμάχη με έναν από τους μετόχους της. Τον Ιούλιο του 2006 το αμερικανικό hedge fund Amaranth, που αργότερα υπέστη σημαντικές ζημιές λόγω επενδύσεων σε φυσικό αέριο, υπέβαλε αγωγή κατά του IRF και του CEO του για τον τρόπο διεξαγωγής της γενικής συνέλευσης, αναφορικά με την εξαγορά συμμετοχής στην Proton Bank. Η αγωγή διακόπηκε τον Οκτώβριο του 2006, σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας. Δύο χρόνια μετά την περιπέτεια με το IRF, έρχεται το MIG. Mένει να δούμε αν το εγχείρημα αυτό είναι καρμπόν του προηγούμενου. Ως τότε, πάντως, οι προσδοκίες που καλλιεργούνται έφεραν στη μετοχή απόδοση 74,4% από την αρχή του χρόνου, στα 16,46 ευρώ, που σημαίνει κεφαλαιοποίηση 15 δισ. ευρώ (μόλις 4,8 δισ. ευρώ κάτω από την κεφαλαιοποίηση της Εθνικής, 5,3 δισ. ευρώ πάνω από την κεφαλαιοποίηση της Alpha Bank και 3,1 δισ. πάνω από την κεφαλαιοποίηση της Eurobank! - ελπίζουμε να μην κάνουμε λάθος υπολογισμούς γιατί όλα φαίνονται υπερβολικά...). Με άλλα λόγια, η μετοχή της διαπραγματεύεται 3 φορές τα ίδια της κεφάλαια, όταν παγκοσμίως μετοχές ανάλογων εταιρειών διαπραγματεύονται περίπου 1,5 με 2 φορές τη λογιστική αξία. Αν τούτο ίσχυε και στην καθ΄ ημάς και στην καθ΄ υπερβολήν Ανατολή, τότε η μετοχή δεν θα είχε πάνω από 8-12 ευρώ! Εν πάση περιπτώσει, πολλοί πλέον εύχονται το εγχείρημα να μην έχει την τύχη του IRF...

www.kerdos.gr

ΥΓ: Τώρα εδώ που τα λέμε σε μετοχή που ο μέτοχος λέγεται ΒΓΑΙΝ(Ω)οπουλος εσείς θα ΜΠΑΙΝατέ;